اسهال پاروویروسی یک بیماری خطرناک ویروسی مخصوصا برای توله هاست.این ویروس در دو عضو بدن بیشترین تاثیر گذاری را دارد اول در روده که باعث اسهال و استفراغ شدید می شود و دوم در مغز استخوان که باعث کم خونی شدید و کاهش ایمنی بدن می شود.به این ترتیب به علت کاهش اب بدن خود و کاهش کارامدی سیستم دفاعی بدن در بسیاری از موارد حتی در صورت درمان احتمال زنده ماندن حیوان به حداقل می رسد.
این ویروس ها در محیط بسیار مقاوم بوده و می تواند تا حدود 6 ماه زنده بماند ،بنابراین پارک ،خیابان،حتی خانه و هر فضایی که احتمال حضور مدفوع سگ الوده در ان باشد می تواند ناقل ویروس بوده و باید از ان اجتناب شود.
علایم اولیه بیماری شامل بی حالی،کز کردن و گوشه گیری ، از بین رفتن اشتها و تب است .یکی دو روز بعد از ان استفراغ و اسهال همراه با رگه های خونی دیده میشود.اسهال و استفراغ میتواند در صورت عدم درمان سریعا موجب کم ابی و حتی مرگ توله در نوع شدید بیماری شود.
درمان پاروویروس زمان بر و پر هزینه است و در بسیاری از موارد علیرغم این مشکلات باز هم از درمان پاسخ مناسبی بدست نمی اید و حیوان زنده نمی ماند بنابراین بهرین روش مقابله با پاروویروس، واکسیناسیون به موقع توله سگهاست.
در بدن توله های مادران واکسینه، انتی بادی مادری علیه این ویروس وجود دارد و همین مساله در روند واکسیناسیون توله ها تداخل ایجاد می کند، به خاطر اینکه زمان از بین رفتن انتی بادی درهر توله متفاوت است مطمئن ترین روش این است که تمام توله ها از 6 هفتگی در برابر این بیماری واکسینه شوند.بعد از ان میبایست واکسیناسیون هر 3-4 هفته تا سن 16 هفتگی (چهار ماهگی) تکرار شود.
از سویی دیگر به علت دوره کمون طولانی این بیماری خرید توله را فقط از مرکزی معتبر و شناخته شده انجام دهید و پس از خرید نیز در چکاپ اولیه از دامپزشک خود بخواهید تا با کیت های سریع ازمایشگاهی احتمال الوده بودن توله را به پاروویروس بررسی نماید.
همانند دیگر بیماریهای ویروسی این بیماری نیز درمان قطعی ندارد اما میتوان با انجام درمانهای حمایتی و رسیدگی مناسب باعث شد که دوره ویروس سپری شده تا سگ دوباره قادر به غذا خوردن شود و به زندگی خود ادامه دهد. اغلب توله هایی که تحت درمان های حمایتی قرار نمی گیرند بعد از چند روز در اثر ازدست رفتن اب بدن و یا عفونت ثانویه تلف می شوند.
با این که در صورت مراجعه به موقع به دامپزشک و انجام به موقع درمان می توان جان حیوان را نجات داد اما بعضی وقتها در موارد شدید بودن بیماری و یا پایین بودن سن توله (6-8 هفته ) حتی این درمانها نیز موثر واقع نشده و سگ جان خود را از دست میدهد