بهترین حیوان برای اپارتمان نشین ها
اگر شما در یک خانه کوچک و یا در یک اپارتمان زندگی می کنید بهترین انتخاب شما به عنوان حیوان خانگی، گربه است.
بسیاری از گربه ها به راحتی و با خشنودی می توانند داخل آپارتمان به سر ببرند و به هیچ وجه نیاز به یک فضای بزرگ و رفتن به بیرون از خانه برای انها تعریف شده نیست.
گربه به یک فضای دنج، ارام ،گرم ونرم ، یک صاحب مهربان و یک شکم سیر و لم دادنهای روزانه بیش از جست و خیز در یک باغ بزرگ و خوش منظره اهمیت می دهد.
گربه حیوان مستقلی است و احتیاجی به مراقبت و توجه دائم ندارد و به علت وسواس بیش از حد د ائما در حال نظافت و پیرایش خود است بنابراین از لحاظ پاکیزگی هیچ مشکلی با او نخواهید داشت. حتی کوچکترین بچه گربه ها نیز با غریزه ذاتی خود به راحتی دفع در ظرف خاک مخصوص خود را می آموزند و لازم نیست وقت و حوصله زیادی را صرف آموزش آن ها کنید.
اگر در خانه خود گربه نگه می دارید از بابت همسایه ها هیچ نگرانی نداشته باشید چرا که گربه معمولا سر و صدا و مزاحمت ایجاد نمی کند به خصوص اگر یک جفت از آن ها را نگهداری کنید. در صورت داشتن یک گربه تنها گاهی در سیکل جنسی و زمان فحل شدن چند روزی سر و صدا می کند که آن هم با مصرف دارو تا حد زیادی قابل کنترل است.
می توانید گربه را حتی یک روز کامل با فراهم کردن غذا و اب در خانه تنها بگذارید البته اگر به دلیل شرایط شغلی مجبورید هر روز حیوان را ساعات زیادی در خانه تنها بگذارید بهتر است یک جفت گربه نگه داری کنید تا تنهایی یکدیگر را پر کنند.
گربه ها نیاز به گردش و پیاده روی روزانه ندارند و محیط امن خانه را به بیرون ترجیح می دهند بنابراین وقت خاصی را برای این مسائل از شما نمی گیرند.حتی بازیهای معمول انها در خانه نیز شما را وادار به تحرک زیاد نمی کند و به طور کلی شاید بتوان گفت ناز و نواز شما برای انها از هر بازی لذت بخش تر است.
خوشبختانه نگهداری گربه با هیچیک از باورهای مذهبی ما نیز تضادی ندارد و مشکلی در رفت و امدهای خانوادگی شما ایجاد نمی کند.
بر خلاف تصور عامه، موی گربه باعث هیچ بیماری برای انسان نمی شود و مانند موی سایر پستانداران از بافت پروتئینی و غیر قابل هضمی به نام کراتین تشکیل شده و حتی در صورت بلع، از دستگاه گوارش دفع می شود.تنها کسانی که به بیماری اسم و یا برخی بیماریهای خاص تنفسی مبتلا هستند ممکن است در مقابل موی گربه تحریک شوند و موی گربه به تنهایی هیچ اثر سوئی برای انسان ندارد.
همچنین بر اساس یک باور نادرست ،گروهی گمان می کنند گربه باعث نازایی می شود. بیماری توکسوپلاسموز که به غلط گربه منبع و ناقل اصلی ان تلقی می شود بر اثر یک انگل تک یاخته ای ایجاد می گردد که در اثر خوردن گوشت آلوده ای که خوب پخته نشده، حتی تکه تکه کردن گوشت الوده بدون دستکش و یا بلع اتفاقی تخم انگل های دفع شده همراه مدفوع گربه های مبتلا رخ می دهد. (تخم های انگل در مدفوع گربه مبتلا، پس از دفع باید حداقل 48 ساعت بمانند تا توانایی ایجاد عفونت را داشته باشند پس با این وجود نظافت روزانه جایگاه مخصوص رفع حاجت گربه ها پیشگیری مناسبی از انتقال این بیماری می باشد) به این ترتیب همان طور که خوردن گوشت عامل نازایی نیست، گربه هم به خودی خود نمی تواند عامل نا زائی باشد.
تغذیه گربه با غذای پخته و جلوگیری از ولگردی و شکار آزاد و دفع بهداشتی مدفوع گربه می تواند از ابتلای گربه و مشکلات پس از آن جلوگیری نماید.
با این تفاسیر می توان نتیجه گرفت گربه بهترین حیوان خانگی برای زندگی اپارتمانی است ایا شما هم اینگونه فکر می کنید؟
انواع قلاده ضد پارس
متاسفانه امروزه بدلیل مشکلات و گرفتاریهای زندگی روزمره بسیاری از افراد نه تنها وقت کافی برای تربیت حیوانات خانگی خود ندارند بلکه حوصله اینکار را هم ندارند به همین خاطر بسیاری از افراد مجبورند سگی را که خیلی هم دوستش دارند به خاطر اینکه زیاد پارس میکند تنبیه کنند و یا حتی ازمحیط زندگی خود دور کنند.
به هر حال در صورت وجود چنین مشکلی یکی از اخرین راهکارها استفاده از قلاده شوکر است که انواع ان را بدون قضاوت در مورد اینکه اینکار اخلاقی است و موجب اذار حیوان نمی شود به شما معرفی می کنم:
قلاده ضد پارس پاششی (اسپری): این نوع قلاده دور گردن سگ بسته شده و دارای اسپری می باشد که درون آن از سنبل هندی پر شده که بطور فوق العاده ای موثر می باشد. وقتی که سگ پارس می کند این قلاده جلوی بینی او کمی از ماده اسپری (سنبل هندی) را می پاشد. صدای پیس اسپری آنها ترسانده و همچنین از بوی آن نیز خوششان نمی آید ، اکثر سگها دلیلش را بخوبی می فهمند ودیگر پارس نمی کنند. تحقیقات نشان داده است که قلاده پاششی دو برابر قلاده شوک دهنده موثر است.
قلاده ضد پارس شوک دهنده: این نوع قلاده دور گردن سگ بسته شده و دارای باطری می باشد. این قلاده به فعالیت صدا حساس بوده و هر بار سگ پارس کند باطری درون آن باعث یک شوک کوچک الکتریکی می شود. فقط زمانی به او شوک وارد می شود که پارس کند ، پس خیلی زود سگ علت شوک را فهمیده و از پارس کردن اجتناب می کند.
قلاده ضد پارس صوتی: این قلاده دور گردن سگ بسته شده و به صدای پارس سگ واکنش نشان می دهد. و هر وقت که پارس کند این قلاده از خودش صدایی با تن بالا ایجاد می کند که باعث اذیت سگ می شود که این عمل سبب می شود ، تا زمانی که قلاده دور گردن سگ بسته است ، پارس نکند.
برنامه واکسیناسیون حیوانات خانگی
نوع حیوان | سن | نوع واکسن | تکرار |
سگ |
دو ماهه سه ماهه |
پلی والان پلی والان+هاری |
یک ماه بعد سالانه |
گربه |
دو ماهه سه ماهه |
پلی والان پلی والان+هاری |
یک ماه بعد سالانه |
طوطی |
احتمال شوک وجود دارد | ||
جوندگان |
احتمال شوک وجود دارد | ||
کبوتر |
|
نیوکاسل |
هر شش ماه |
• واکسن پلی والان سگ شامل ( دیستمپر، پارواویروس، هپاتیت، پاراآنفلوانزا، لپتوسپیروز، و آدنو ویروس)
• واکسن پلی والان گربه شامل ( رینوتراکئید، کلسی ویروس، پن لکوپنی)
اهمیت چکاپ ها و معاینات سلامت دوره ای، برای حیوانات خانگی
هر حیوان بنا بر اقتضای سنش در هر دوره از زندگی احتیاج به رسیدگی های مختلف دامپزشکی دارد. شایان ذکر است که هر سال از زندگی سگ و گربه برابر تقریبا هفت سال زندگی انسان است و اگر حیوان 1 سال به دامپزشک مراجعه نکند مثل این است که یک انسان 7 سال پزشک نرفته است. اگر سالی دوبار سگ یا گربه به دامپزشک مراجعه کنند یعنی هر سه سال و نیم یکبار یک انسان به پزشک مراجعه میکند. به همین خاطر حداقل دو بار در سال حیوان را برای بازدید های دوره ای به مراکز دامپزشکی ببرید.
همه ی ما می دانیم که پیشگیری کردن از بیماری یا شناسایی آن در مراحل ابتدایی، بسیار بهتر از درمان کردن آن در زمانی است که بیماری فرصت پیشروی تا مراحل حاد را پیدا کرده است. محافظت از سلامت به شکل پیشگیرانه، روی یک برنامه ی منظم، کمک خواهد کرد که شما بتوانید دقیقا همین کار را انجام دهید و خودتان و حیوان خانگی خود را از رنج بی مورد و یک هزینه ی مالی سنگین، در امان نگه دارید. درست همانگونه که معاینات بالینی سالانه، برای انسان ها توصیه می گردد، برای حیوانات خانگی نیز قابل توصیه است. هر حیوان خانگی باید حداقل یک بار در سال معاینه شود و وضعیت نگهداری و رژیم غذایی او توسط دامپزشک مورد بازبینی قرار گیرد.
- در حین معاینات بالینی سالانه (یا 6ماهه)، شما باید این ابعاد از نگهداری، تغذیه و سلامت حیوان خانگی خود را به همراه دامپزشک، مرور نمائید:
• چند وقت است که از این حیوان نگهداری می کنید؟
• این حیوان از کجا و چگونه به دست شما رسیده؟
• چه حیوانات دیگری را در خانه نگهداری می کنید؟ آیا آن ها، در کنار هم هستند؟ وضعیت و سوابق سلامت آن ها به چه صورت بوده است؟
• دمای محیط زندگی، رطوبت نسبی منابع آب/رطوبت.
• رژیم غذایی مشخص، شامل نام برند های مورد استفاده و محلی که خوراک از آنجا خریداری می شود؛ چه غذایی و به چه میزان در اختیار حیوان قرار می گیرد و چه میزان از آن توسط او خورده می شود؟ تناوب و دفعات غذا دهی به چه صورت است؟
• استفاده از مکمل های تغذیه ای (ویتامین ها، مینرال ها، تشویقی ها) - نوع، نام تجاری محصول و میزان مصرفی
• هر گونه مشکل پزشکی مورد ملاحظه (ترشحات، تغییرات در دفع، سابقه ی بلع اشیاء غیر خوراکی، جراحات، برآمدگی ها یا برجستگی ها و ...)
اگر دامپزشک شما، بیشتر از آنکه بیمار شما را معاینه کند، زمان را به صحبت کردن با شما اختصاص می دهد، تعجب زده نشوید! بیشتر بیماری ها در حیوانات، با وضعیت نگهداری و مشکلات تغذیه ای مرتبط هستند. بنابراین، این یک مسئله ی حیاتی است که باید میان شما و دامپزشک، مرور شود. در حین صحبت هایی که می کنید، اطمینان حاصل نمایید که هر پرسشی که درباره ی سلامت و مراقبت از حیوان خود دارید، مطرح کنید. حالا زمان آن است که از تخصص دامپزشک خود، نکاتی را بیاموزید.
- معاینات دوره ای دامپزشکی معمولا شامل این موارد است:
• ثبت کردن وزن
• معاینات بالینی شامل پوست، چشم ها، سوراخ های بینی، ، محوطه ی دهانی، گوش ها، اندام ها، پاها، استخوان ها، مخرج و دم.
• ملامسه ی عضلات سینه، شکم
• گوش کردن به صدای قلب وتنفس
• اخذ درجه حرارت بدن
برنامه درمان انگلی حیوانات خانگی
نوع حیوان | سن حیوان | تکرار داروی انگل |
سگ | دو هفتگی | هر سه هفته تکرار تا سه ماهگی |
سه ماه و بالاتر | هر سه ماه تکرار شود | |
گربه | شش هفتگی | هر سه هفته تکرار تا سه ماهگی |
سه ماه و بالاتر | هر سه ماه تکرارشود | |
همستر، سنجاب، خرگوش و پرندگان | هر سه ماه تکرار شود |