به طور کلی پراکندگی پرندگان در طبیعت و سازگاری هر گونه با منطقه ای خاص بر اساس شکل زندگی و نیازهای تغذیه ای ان پرنده در طول سالهای متمادی صورت گرفته است. برهمین اساس است که پرندگان دانه خوار حتی در دشت ها نیز ساکن شده اند اما پرندگانی که بیشتر از میوه ها تغذیه می کنند عموما در جنگل ها ساکن هستند.
علاوه براین پرندگانی که به شکل ازاد زندگی می کنند به شکل غریزی گاهی به خوردن مواد غیر خوراکی روی می اورند که این مساله نشاتگر کمبود یک ماده خاص در خوراک پرنده می باشد و مشخص شده است که در همه این موارد حس غریزه پرنده به درستی به سراغ یک ماده غیر خوراکی اما دارای این ماده خاص رهمنون شده است.
اما در پرنگانی که به شکل خانگی و به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شوند هیچ انتخابی برای نوع غذا وجود ندارد و غذای روزانه این پرنده بر اساس تمایلات شخصی صاحب ان و باورهای رایج تامین می شود به طور مثال غذای قناری ارزن است و غذای طوطی تخمه افتابگردان.
در این نوشته قصد صحبت در مورد جیره پرندگان نداریم بلکه به کاستی های ویتامین ها و مواد معدنی در خوراک انها خواهیم پرداخت.
ویتامین ها و مواد معدنی، اجزاعی از خوراک هستند که بسیاری از واکنشهای متابولیک بدن را کاتالیز کرده و یا اینکه یکی از اجزاء ضروری یک واکنش هستند و گاهی نیز مانند کلسیم و عناصر معدنی پر مصرف در شکل گیری چهارچوب بدن نقش دارند و در این میان نقش انها به قدری پررنگ است که تامین نیاز پرنده به این مواد حداقل نیمی از مراجعات شما به دامپزشک جهت بیماری پرندگان را از بین خواهد برد.
در پرندگان خانگی به علت عدم تنوع غذایی و گاهی عدم تمایل پرنده به برخی میوه ها و سبزیجات معرفی شده توسط صاحبان این پرندگان همواره شاهد کمبود ویتامین ها و مواد معدنی هستیم و چون نیاز به این مواد از نظر کمی ناچیز می باشد، پرنده تا زمانی که بتواند از ذخیره بدن خود استفاده کرده و زمانی که علائم این کمبود نمایان شود تقریبا فاز حاد بیماری ناشی از این کمبود است و شاید از درمان نیز نتیجه ای حاصل نشود.
به همین دلیل اکیدا توصیه می شود رژیم غذایی پرندگان متنوع بوده و بر اساس نوع پرنده از دانه های مختلف درنظر گرفته شود و حتی بهتر است از غذاهای پلت شده که یک مخلوط کامل و بالانس شده است استفاده شود.
گنجاندن روزانه سه نوع میوه هر چند در مقادیر کم در خوراک روزانه پرنده در بسیاری از کتب علمی شدیدا توصیه شده است و بسیاری این مقدار را خوراک عادی پرنده دانسته و نیاز واقعی انرا چیزی فراتر می دانند.
اما به علت تنوع کم میوه ها در برخی فصول و یا عدم امکان تهیه میوه های مختلف و گاهی عدم تمایل پرنده به برخی از این میوه ها بازهم با این روش ،مشکل کمبود ویتامین ها و مواد معدنی پرنده قابل پیشگیری نیست لذا بهترین کار استفاده از مکمل های معدنی و ویتامینه در خوراک روزانه پرنده است این مواد به صورت تجاری و در اشکال مختلفی نظیر شربت، پودر ، بلوکه، قرص و ... موجود است و حضور انها در خوراک روزانه پرنده علاوه بر تامین نیازهای پرنده و کاهش احتمال بیماریها، باعث سرزندگی و نشاط بیشتری نیز در پرنده می گردد.